Waarom makkelijk doen als het beter kan
In het recent verschenen magazine Goed Bestuur @Toezicht nr3-2019 staat een door mij geschreven artikel over een onderzoek naar werving en selectie van bestuurders in de zorg. Daarin komen onder andere de vragen aan de orde:
Hoeveel bestuurders moeten er aftreden na een geschil met hun Raad van Toezicht?
Weet u hoe het staat met uw relatie met uw Raad van Toezicht of Raad van Bestuur?
Inzicht hierin is de eerste stap tot verbetering. Daarom doe ik onderzoek vanuit het Erasmus Centrum voor Zorgbestuur naar deze relatie vanaf bestuursvacature tot en met het eerste jaar na het aanstellen van een nieuw bestuur onder de titel “It takes two to tango”.
Nadat het artikel gepubliceerd werd kreeg ik al verschillende reacties.
Een daarvan is van Marc Bindels
Betreffende het artikel vind ik dat je het zeer toegankelijk hebt geschreven, Het leest gemakkelijk, nodigt uit tot verder lezen; veel onderbouwing ligt erachter, maar daar word je niet onnodig mee vermoeid. Je afsluiting nodigt ook erg uit; het maakt mij in ieder geval zeer nieuwsgierig naar het vervolg! En dat is een kunst ansich.
En deze van Ella van Lingen, bestuurder bij Reinaerde
Mooi geworden dit eerste artikel. Duidelijk, vragend en verdiepend, daarmee ook vernieuwend! Benieuwd naar je volgende publicaties.
En van Astrid Booij Liewers, directeur bij Movimento
Gaaf Christel, ik ga hem lezen en delen!
Sven van Sligter, toezichthouder WIJ 3.0
Mooi hoe je de beweging schetst tussen wetenschap (leve de IQ-test) en levenservaring (wij weten het zelf het beste!)
Tango gaat over passie, leve het samen!
Marianne Janssen van IJ Consulting
Je artikel over werving en selectie van bestuurders in de zorg heb ik met belangstelling gelezen. De uitkomsten van je onderzoek onder de kandidaten, toezichthouders en headhunters vond ik nogal zorgwekkend. Blijkbaar wordt er nog tamelijk traditioneel gedacht. Goed dat je hen op zijn minst prikkelt met methoden die daadwerkelijk tot betere resultaten kunnen leiden. Maar erg ontvankelijk lijken de toezichthouders nog niet. Werk aan de winkel?
Een andere reactie komt van Cees Meijers, voorzitter Raad van Toezicht Reinaerde
Opmerkelijk vind ik de opvatting van (een aantal) toezichthouders omtrent het niet inzetten van wetenschappelijk bewezen instrumenten bij de selectie en werving van bestuurders “omdat zij zelf ruime ervaring hebben met dit soort S en W trajecten”.
Hier klinkt voor mijn gevoel toch enige arrogantie in door.
De vraag is dan op basis waarvan zij dan wel hun besluit nemen om een bestuurder wel of niet aan te stellen.
Mijn overtuiging is dat intuïtie hierbij altijd een rol zal (en moet) spelen maar enige objectivering lijkt me niet verkeerd.
Komt deze afweging in vervolgpublicaties nog aan de orde?
Jazeker Cees,
In mijn vervolgpublicaties zal ik daar zeker op in gaan.
Ik ga dat doen samen met Marise Born, professor bij het ESSB in Rotterdam. Gespecialiseerd in werving en selectie en het gebruik van methoden en technieken daarbij.
De interviews die ik met bestuurders en toezichthouders gehouden heb dienen daarbij tevens als input.
Gedurende mijn onderzoek zal ik periodiek op deze plaats over de voortgang vertellen. De mijlpalen van mijn onderzoek staan in het schema hieronder.
