Vaak wordt in het wilde-weg gestart met AI, zonder dat er een heldere strategie aan ten grondslag ligt. Het is niet duidelijk voor welk probleem AI een oplossing zou moeten bieden. Zo moet het dus niet, zo schrijven Job van den Berg en Remy Gieling, auteurs van ‘Handboek AI strategie’.
Je kent ze wel. Mensen die zonder enige zichtbare moeite met iedereen een gesprek aangaan. Of het nu ‘een praatje pot’ is op een netwerkbijeenkomst, of een lastig zakelijk gesprek of een privégesprek over wie bijvoorbeeld de kinderen van school haalt; het lijkt moeiteloos te gaan.
Onlangs volgde ik een mediatraining bij Lukas Burgering en naar aanleiding daarvan besloot ik zijn boeken ‘De woordvoerder’, ‘Crisiscommunicatie’ en ‘Door de ogen van je stakeholders – Draagvlak voor je verandering’ te lezen.
Onlangs heb ik een mediatraining bij Lukas Burgering gevolgd en naar aanleiding daarvan besloot ik zijn boeken ‘Door de ogen van je stakeholders ’, ‘Crisiscommunicatie’ en dit boek ‘De woordvoerder’ te lezen en te recenseren.
Bijna een jaar geleden recenseerde ik ‘Hallo, ik ben ChatGPT’: het eerste Nederlandstalige boek van ChatGPT over ChatGPT, het eerste boek dat ik las dat is geschreven door AI. Nu is er een opvolger: ‘Geavanceerd ChatGPT’ van Bob van Duuren en voorzien van een voorwoord door ChatGTP.
Wie kent niet de mislukte ICT-projecten die uit de planning liepen, heel veel geld hebben gekost en uiteindelijk niets opleverden? Karin Zwiggelaar en Antoon van Luxemburg zijn duidelijk over de oorzaak: Een organisatie die geen strategie en visie heeft rond digitale transformatie, zal het niet overleven.
‘De twijfelende toezichthouder’ heeft te veel auteurs om op te noemen. Vele toezichthouders hebben hun visie gedeeld met Niels van Tent: die de redactie van dit boek verzorgde. Van Tent is partner bij Ebbinge en toezichthouder in de zorg en het speciaal onderwijs.
Het is donderdag 22 september 2011. PVV-leider Geert Wilders zegt tijdens de algemene beschouwingen tegen premier Rutte dat hij ‘normaal en rustig moet doen’. ‘Doe zelf normaal’ zei Mark Rutte. Heel slim en handig van Maxim Februari om dit als titel van zijn nieuwste essay mee te geven. Dan trek je in ieder geval de aandacht voor je boek.
Gelukkig maar, was mijn eerste gedachte bij het zien van de titel van ‘Mijn baas draagt ook een onderbroek’. Want als baas, of moet ik tegenwoordig zeggen als inspirerend/coachend leider, geef je natuurlijk graag en vanzelfsprekend het goede voorbeeld. Toch…?
Een zwarte kaft voor een zwartboek over McKinsey? Of doe ik met deze constatering de onderzoekers Walt Bogdanich en Michael Forsythe tekort? Delen van De macht van McKinsey lezen in ieder geval als een thriller.