Boek recensie ‘Waarderend toezicht’

Een olieverfschilderij van Werkman uit 1938, in particulier bezit, siert het omslag van Waarderend toezicht. Het laat een groep figuren (mannen?) zien, zittend rond een tafel en geheel en al in beslag genomen door een intensief gesprek. Ik hoop dat dat ‘het goede gesprek’ is want dat is in de wereld van corporate governance een must deze dagen. Geeft dit boek, zoals de auteurs in hun ondertitel aangeven een vernieuwende kijk op de praktijk van bestuur en toezicht? Inspireert dit boek mij? Geeft het nieuwe inzichten die aanzetten tot nadenken?

Laat ik vooropstellen dat het een open toegankelijk geschreven boek is. Er staan heldere definities in van algemene vage termen zoals ‘het goede gesprek’; wat is dat dan en hoe voer je dan zo’n gesprek? Er staan voldoende praktijkvoorbeelden in en ook de opgenomen vragen helpen, evenals de suggesties voor werkvormen, zoals het sociogram. Jammer dat er geen voorbeeld van een sociogram is opgenomen: een plaatje hiervan helpt de wat meer visueel ingestelde bestuurder en toezichthouder.

Een zeer uitgebreide literatuurlijst laat zien dat hier sprake is van gedegen onderzoek en kennis van zaken. De auteurs weten waarover ze schrijven! Hier en daar is het nogal traditioneel is ingestoken, zoals bijvoorbeeld blijkt uit de opmerking ‘maak gebruik van commissies’. In een vernieuwende kijk op de praktijk van bestuur en toezicht zou je ook kunnen overwegen om niet langer met commissies te werken maar bijvoorbeeld met thema’s en rollen, zoals we nu bij Reinaerde (een organisatie voor gehandicapten in en om Utrecht) gaan doen.

Ik heb het boek met veel plezier gelezen, hoewel het mij geen nieuwe inzichten heeft gebracht. Ik hoop dat het handige en prettig geschreven ‘Waarderend toezicht’ zijn weg vindt naar diegenen in bestuur- en toezichtland die het het hardste nodig hebben!