Boek recensie ‘O nee dit gaat over mij’

, ,
O nee dit gaat over mij - Roos Vonk

O nee dit gaat over mij’ bevat een selectie van 75 columns van Roos Vonk. Ze verschenen de afgelopen vijf jaar in Psychologie Magazine. Ik val meteen met de deur in huis: het is een heerlijk leesboek over de psychologie van alledaagse beslommeringen.

O nee dit gaat over mij – ‘Heerlijk leesboek’

De 75 columns in O nee dit gaat over mij bevatten dagelijkse observaties en mijmeringen over de mens. Soms is het persoonlijk en gaan de columns over Roos zelf, en soms zijn het beschouwingen van enige afstand. Bijvoorbeeld over een fenomeen als ‘Verwondering’.

Smalltalk

In een van haar persoonlijke columns schrijft Vonk dat ze bij smalltalk al snel het gevoel krijgt dat ze wat beters te doen heeft. ‘Ik heb geen tijd om te praten over niks. En ik weet ook niet wat ik dan moet zeggen.’ Maar, zo schrijft ze, uit onderzoek blijkt dat het er niet om gaat wát je zegt maar dát je wat zegt. Dus een praatje over niks ‘kan het verschil maken tussen een drukke baaldag en een fijne dag waar je met plezier op terugkijkt. Waarin smalltalk groot kan zijn.’

Lekker belangrijk

Een hele mooie beschouwende column vind ik die met de titel ‘Lekker belangrijk’. Hierin maakt Vonk korte metten met de loutering van een persoonlijke crisis en met de mensen die dan na zo’n crisis hun echte roeping hebben gevonden. Vonk: ‘En ja, dat is vaak andere mensen helpen en de inzichten delen’ die ze zelf hebben opgedaan in hun persoonlijke crisis. ‘Mensen die besluiten coach, counselor of therapeut te worden, waren eerst zelf cliënt.’ Het zal duidelijk zijn: Vonk spaart hierbij de coach en cliënt niet: de coach als helper (zelfs als ie zegt we doen het samen).

De schrijfstijl van Roos Vonk is luchtig, maar vaak hebben de columns een diepere laag die na ‘een nachtje slapen’ duidelijk wordt. Dat maakt O nee dit gaat over mij een heerlijk leesboek over de psychologie van alledaagse beslommeringen.

ontspanning. Dat lijken open deuren, maar het echt doen in de praktijk blijft lastig. Launspach laat de verbanden zien én voelen tussen fysiek gezond zijn en mentaal welzijn. Dat drukte mij weer eens met mijn neus op het feit dat zelfzorg niet de sluitpost in mijn agenda hoort te zijn.