Boek recensie ‘Alleen’
Het boek ‘Alleen’ had ik als leesgeschenk voor mezelf onder de kerstboom gelegd. De feestdagen zijn bij uitstek geschikt om te reflecteren over het afgelopen jaar: wat neem ik mee naar het nieuwe jaar en wat laat ik achter in 2022?
Alleen – Leesbaar en intiem’.
En natuurlijk wilde ik dit boek ook met mijn huisgenoten delen. Want Alleen al de titel ‘Alleen’ is voer voor discussie. Is alleen bijvoorbeeld hetzelfde als eenzaam? En kun je je in een relatie ook alleen voelen? Hoe komt het dat het begrip eenzaamheid een negatieve connotatie heeft? Schreiber beschrijft dat laatste als: eenzaamheid wordt genegeerd uit angst voor besmetting.
ROMANTISCHE RELATIE
Centraal in dit boek staat de vraag: Kun je een goed leven leiden zonder romantische relatie? En kunnen vriendschappen een remedie zijn tegen de schaamte om alleen te leven?
Net zoals vele mensen heeft de auteur er niet bewust voor gekozen alleen te leven. We lezen dat hij een aantal relaties en affaires gehad, en zijn leven liep zoals het liep. Huisje boompje, beestje is er nooit van gekomen. Moet hij er nu naar streven of kan hij zich er beter bij neerleggen dat dat er voor hem niet inzit? En hoe vult hij dan zijn leven zinvol in?
En hoe kijkt de buitenwereld naar iemand zonder romantische relatie? Wordt die zielig of eenzaam gevonden of zijn de opinies hierover inmiddels veranderd? Immers een steeds groter wordend aantal mensen leeft alleen.
ANTWOORDEN
Schreiber geeft geen antwoord op de door hem gestelde vragen, maar schrijft aan de hand van filosofische perspectieven van onder meer Hannah Arendt en Maggie Nelson. Die perspectieven, gekoppeld aan zijn eigen ervaringen, resulteren in een zeer leesbaar en intiem boek. Een boek dat je na het lezen nog lang bijblijft.
