Boek recensie ‘Verplichte literatuur voor commissarissen en bestuurders’

Wie nu het woord integriteit googelt komt uit bij mister Integriteit Henny Keizer, oud partij voorzitter van de VVD. Deze partij is koploper als het gaat om integriteitsschandalen in 2016; 15 politici gingen over de schreef.

Is dat toeval of heeft cultuur daar iets mee te maken? En hoe zorg je er eigenlijk voor dat je als partij of organisatie integer handelt? En als het een kwestie is van gewoon doen hoe komt het dan dat het zo vaak fout gaat?

De thema’s toezicht en integriteit staan centraal in Verplichte literatuur voor commissarissen en bestuurders. Aan de hand van interviews met bestuurders en commissarissen wordt de praktijk van toezichthouden en integer handelen beschreven. De beide auteurs stippen hierbij een groot aantal onderwerpen even aan. Voor verdere diepgang wordt verwezen naar andere literatuur. Daarin zit wat mij betreft meteen de kracht en de zwakte van het boek. Daarnaast hebben beide auteurs een eigen stijl van schrijven die zich niet laat ‘harmoniseren’. Mij stoort dat bij het lezen maar wellicht ben ik daarin de enige?

Aan de hand van interviews en analyses van een zestal casussen komen de auteurs tot het respectabele aantal van 50 gebreken. Zo makkelijk is het dus niet integer te handelen. Het waardevolle van dit boek is dat het casussen beschrijft die brancheoverstijgend zijn. En dat is goed want het is niet alleen een probleem in het onderwijs, de zorg en wonen, maar ook in commerciële organisaties. Of misschien moet ik wel zeggen juist in commerciële organisaties is integer handelen lastig.

Het boek helpt je concreet op weg om het beter te doen door een stappenplan aan te bieden. Of het maken van een stappenplan de oplossing is voor alle 50(!) gesignaleerde problemen laat zich raden. Dat is het natuurlijk niet. Wel helpt dit boek ons integriteit bespreekbaar te maken op alle niveaus binnen organisaties en dat is al een prestatie op zich!